Mijn naam is Anke Coenen. Ik ben 25 jaar oud en heb al deze jaren een liefde voor dieren gehad. De opleiding tot paraveterinair paste dus ontzettend goed bij mijn interesses. Toen ik aan deze opleiding begon wist ik al dat ik me verder wilde verdiepen in hondengedrag. Daar heb ik dan ook mijn studie op aangepast.

De vrije stages binnen mijn studie heb ik gelopen bij bedrijven in de hondenbranche. Het ene bedrijf leidt overheidshonden op, het andere traint honden met gedragsproblemen om ze opniew te integreren in de maatschappij. Daarnaast heb ik mijn CE hond & kat gehaald, wat inhoudt dat ik gecertificeerd ben in de omgang met viervoeters. Ik heb ook een verplichte geboortestage gelopen bij een geitenbedrijf en voor mij was dit buiten de stages die focusten op honden echt een hoogtepunt.

Sinds het voorjaar van 2021 mag ik me paraveterinair noemen. Sindsdien werk ik parttime in een hele leuke kliniek voor gezelschapsdieren. Ik liep hier al een ruim jaar stage tijdens mijn studie en voel me er dus helemaal thuis. Ik heb ontzettend leuke collega’s en door de afwisseling in het werk is geen dag hetzelfde. Het werk in de operatie- en spreekkamer vind ik het allerleukste. Daar ben ik namelijk echt bezig met het dier en ligt de focus op het zo goed mogelijk helpen. Daarnaast vind ik het ook super dat ik advies mag geven via de telefoon. Het inschatten van de urgentie van problemen en hier zo goed mogelijk op inspelen is iets waar ik veel voldoening uithaal.

Direct na het behalen van mijn paraveterinair diploma, heb ik stappen ondernomen om een gecertificeerd hondentrainer te worden. Module 1 Kynologisch Instructeur rondde ik op 8 december af met een score van 94%. Dit voorjaar volgt Module 2 en ik heb goede hoop dat ik het diploma zal behalen in 2023, met de afronding van de laatste module.

Mijn honden.

Vaös is de hond waarmee eigenlijk alles is begonnen.

Ik had net mijn 18e verjaardag gevierd toen hij bij ons kwam wonen. Stik nerveus werd ik van het idee dat ik hem moest gaan opvoeden. Dit gevoel verdween als sneeuw voor de zon toen ik hem voor het eerst in mijn armen hield. We hadden een directe klik en hierdoor leek eigenlijk alles vanzelf te gaan.

Naarmate hij ouder werd kwamen de randjes van zijn toch wel pittige karakter bovendrijven. Dit heb ik geaccepteerd, me erop aangepast en samen gingen we door.

We zijn actief in verschillende sporten zoals de Stafford Athletics, mantrailing en bikejøring.

Toen Vaös 3 jaar was begon het me toch weer te kriebelen. Ik was opzoek naar een gemoedelijke hond waarmee ik heerlijk lang kon wandelen. Zo ben ik uitgekomen bij een leonberger. Actief genoeg om mijn levensstijl te waarderen, maar zonder de scherpe randen van een stafford.

Lein is een hond die heel open in de wereld staat, ze is sociaal naar mens en dier. Het is een hond die ik, ondanks haar grote formaat, overal mee naartoe kan nemen.

Voor mij is ze soms een tikkeltje te braaf, maar ze is precies goed zoals ze is. Lein is altijd in voor een lange wandeling. Doen we een dag wat minder, dan is dat voor haar geen enkel probleem. Samen thuis relaxen is ook ontzettend leuk!

Berp, iets eerder dan verwacht kwam deze dame op mijn pad. Mijn eerste voor de sport gefokte Staffordshire Bull Terriër.

Berp is een hele pittige dame die qua karakter dichtbij de stafford van vroeger ligt. Knettergek is een mooie omschrijving van deze kleine draak. Ze is ontzettend actief en een dag rustig aan doen is niet haar ding. Het is een klein behendig hondje met een enorme passie voor het najagen van alles dat los en vast zit.

Ook met haar ben ik actief in de eerder genoemde sporten en het is duidelijk merkbaar dat deze hond met een doel gefokt is.